Leture bìbliche: Salm 78:1-16; Surtìa 17:1-7; Filipèis 2:1-13; Maté 21:23-32 con le vos ed Paolo Castellina, Marco Moretti, Massimo Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Ël pòpol ëd Nosgnor, tant al temp dël Testament Vej che dël Testament Neuv, visadì ancheuj, a l’ha na fonsion da compì, n’incombensa da sodisfé. Sò dover e responsabilità a l’é serve i pròposit ëd Nosgnor. Cost pòpol a lo podrà fé s’a scota j’istrussion ch’a-j dà la Paròla ‘d Nosgnor e, dzurtut, s’a và dapress a l’esempi ch’a-j dà ‘l Signor e Salvator Gesù Crist. Ël Salm ch’i lesoma ancheuj an presenta la responsabilità ch’i l’oma ‘d mostré ai nòstri fieuj e fije lòn ch’a veul dì fé part ëd cost pòpol. La letura da le Epìstole an mostra ‘d che manera Gesù Crist a l’ha da esse nòst esempi. La sconda e quarta letura, contut, an parlo ‘dcò dle resistense ch’i ancontroma ant ël compiment ëd nòstre responsabilità, nen mach ant ël mond ch’an n’é nemis, ma ‘dcò an mes a nojàutri ij cristian. Minca na resistensa ai propòsit ëd Nosgnor, a l’é sicur ch’a falirà.
I.
Le famije dël pòpol ëd Nosgnor, con l’apògg ëd la comunità dij chërdent, a l’han la responsabilità ‘d mostré ai sò fieuj e fije coj ch’a son ij fondament ëd nòstra fej e soa stòria a travers dij sécoj. A 
soa vira lor a dovran trasmëtt-lo anans a le generassion ëd chërdent ch’a vniran. An efet, Nosgnor a l’ha fidà a sò popol na vocassion ch’a l’ha da guerné e da compì con diligensa. Sossì a l’é lòn ch’i trovoma ant ël Salm 78 ch’i andoma adess a sente.
“Fà ‘tension, mè pòpol, a mia istrussion! Scota le paròle ch’it diso. I canteraj na canson ch’a dà sapiensa. I faraj ëd considerassion ancreuse an sij temp antich.
Lòn ch’i l’oma sentù e amprendù, lòn ch’ ij nòstri vej a l’han contane, i lo stërmeroma nen ai nòstri fieuj. I contëroma a la generassion ch’a ven ëd lòn che Nosgnor a l’ha fàit e ch’a l’é degn ëd làude. I-j conteroma ‘d sòa fòrsa e dle maravije ch’a l’ha fàit. Nosgnor a l’ha stabilì un pat con Giacòb, a l’ha fissà na lej an Israel. A l’ha comandà ai nòstri vej ‘d fé conòsse ai sò fieuj lòn che chiel a l’ha fàit, parèj che le generassion ch’a vniran, ij fieuj ch’a son ancora da nasse, a peudo conoss-lo. Lor a vniran grand e, a sua vira, a conteran ëd sòn ai sò fieuj. Anlora ‘dcò lor a duvertran ël cheur a Nosgnor. A dësmentieran nen j’euvre ‘d Nosgnor e a scotran lòn che Nosgnor a comanda. A l’ha da esse parèj përche ij fieuj a dvento nen coma ij sò antich, ch’a l’ero mach ëd teste dure, d’arviros e con në spirit cha l’é nen fedel a Nosgnor.
La gent d’Efraim, ch’a son ëd bon arcé, a son ëscapà ‘nt l’ora dla bataja. A son nen ëstàit fedej a l’Aleansa ‘d Nosgnor; a son arfudasse dë scoté soa lej. A l’avìo dësmentiasse ‘d lòn che Nosgnor a l’avìa fàit, ij prodis che chiel a l’avìa mostraje. Ant la tèra d’Egit, ant la pian-a ‘d Tanis, Nosgnor a l’avìa fàit ëd prodis dë ‘dnans ai sò antich. Për duverteje dë ‘dnans na stra a l’ha dividù an doi ël mar, artenend j’aque coma s’a-i fussa stàit un mur. Ëd di a-j guidava con na nìvola, ëd neuit con lë splendrior dël feu. A l’ha s-ciapà ‘d ròche ‘nt ël desert për deje d’eva tanme ‘d fontan-e. A l’ha fàit seurte dij torent da la ròca, e d’aque a son scorùe tanme ‘n fium!” (Salm 78:1-16).
II
Ij propòsit ed Nosgnor as realiso sèmper – gnun a peul rendje inùtij – ma soens a treuvo ‘d resistense considerevoj an mes al pòpol ëd Nosgnor medésim…
Lascia un commento