Letture bibliche: Salmo 147; Isaia 61-62:1-3; Galati 3:23-25; 4:4-7; Giovanni 1:1-18
Leture bìbliche: Salmo 147; Isaia 61-62:1-3; Galat 3:23-25; 4:4-7; Gioann 1:1-18 con le vos ëd Pàul Castlin-a, March Moretti, Màssim Marietta, Anin Ferrero, Gianni Marietta.
Grassia e Vrità a son ëvnùe a nojàutri ‘d manera ùnica e suprema ant la Përson-a e l’euvra dël Signor e Salvator Gesù Crist. Cola-lì a l’é l’arvelassion definitiva che gnente a-j peul esse giontà o gavà vìa. Costa a l’é la confession ëd fede fondamental ch’a tèrmina la letura dël vangel ëd costa duminica. A l’é nen che cost’arvelassion a pija ‘l pòst ëd tut lòn ch’a l’é rivane da le Scriture Sante ebràiche, nò, ma a lo pòrta a compiment e a n’é l’integrassion. La “grassia” as opon pa a la “lege” (Torah), ma a l’é chila midema un tèrmin giurìdich ch’as relassion-a ‘d manera ch’as peul nen separeje. Ël Crist an salva da le conseguense ‘d nòstre trasgression a la Lege ‘d Nosgnor e an deurb la stra a n’arnovà e gioiosa ubidiensa. Tut sossì a l’é selebrà ant le càntiche ‘d làude dla prima e sconda letura d’ancheuj, e dëspiegà ant la tersa. Apress d’avèj ëscotà coste leture, che Nosgnor av daga ‘d fonghé ancreus ant ël mëssagi ch’a dan.
I. Salm 147 – Che bel ch’a l’é canté ‘d làude a nòst Dé!
Ël mond dij mischërdent a fa finta ‘d nen savèj o a meprisa ‘l Dé ver e viv ch’a l’é arvelasse an Gesù Crist tut a travers ëd le Scriture Sante dël Testament Neuv e del Testament Vej. Coj che Nosgnor a l’ha salvà dal pecà e da soe conseguense, contut, a l’han tante rason per laudelo e ringrassielo per sèmper. Lor a l’han, an efet, fàit l’esperiensa concréta ‘d coma Nosgnor a-j variss l’ànima e a buta ‘n pé për lor ëd realità neuve. Con Nosgnor a l’han un rapòrt ëstrèit perché chiel a-j conòss për nòm. A l’han tocà con man soa providensa e l’abondansa dij sò don. Lor a lo làudo dzurtut për la sapiensa ‘d soa Paròla ch’a-j dà conossensa e sicurëssa për soa vita ‘d lor. Coste-si a son ëd ròbe ch’a trasparisso da cost Salm.
“Laudé Nosgnor! Che bel ch’a l’é canté ‘d làude a nòst Dé! A dà pròpi ‘d piasì! La làuda a-j conven. Nosgnor a l’é ‘n camin ch’ arcostruv Gerusalem e ch’a ‘rpòrta a ca j’esilià. A guariss coj ch’a l’han ël cheur dësfàit e ‘mbinda soe ferìe. A conta le stèile e a-j ciama tute për nòm. Quant ch’a l’é grand Nosgnor! Sò pòdej a conòss gnun confin! Soa sapiensa as peul nen mzuresse! Nosgnor a
sosten ij crasà ma a sbat a tèra ij gram. 7Canté vòstra ‘rconossensa a Nosgnor! Canté ‘d làude a nòst Dé con l’arpa! A l’é Chiel ch’a quata ‘l cél con ëd nìvole! A l’é Chiel ch’a pronta la pieuva për la tèra! A l’é Chiel ch’a fà chërse l’erba an sle colin-e! A l’é Chiel ch’a dà da mangé a le bestie servaje e ch’a nuriss ij croass quand ch’a crijo. Nosgnor a pija gnun piasì ‘nt la fòrsa d’un caval o ‘nt la potensa d’un guerié. Nò, Nosgnor a l’ha ‘d piasì an coj ch’a l’han ëd riguard për chiel an coj ch’a l’han fiusa ant sò amor ch’a ven mai a manché. Dà glòria a Nosgnor, òh Gerusalem! Canta ‘d làude a tò Dé, òh Sion! Përché Chiel a l’ha rinforsà le protession dij tò porton e a l’ha benedì ij tò fieuj ch’a stan al sicur ant la sità anvironà da murajon. A l’é Chiel ch’a sicura la pas ëd toa nassion e ch’a pasia toa fam con ël mej frument. Nosgnor a manda ij Sò òrdin për ël mond – quant ch’a l’é lesta Sòa Paròla! A l’é Chiel ch’a manda la fiòca tanme ‘d lan-a molzin-a. A l’é Chiel ch’a spatara la brin-a an sla tèra tanme ‘d sënner. A l’é Chiel ch’a tira le nos ëd tempesta tanme ‘d pere. Chi é-lo ch’a podrìa ‘rziste a Sò frèid? E peui, quand ch’a dà ‘n comand, tut as ëslingua. A manda ‘l vent e la giassa a fond. A l’é Chiel ch’a l’ha ‘rvelà Soa Paròla ai fieuj ëd Giacòb, ij Sò decret e Soe decision ai fieuj d’ Israel. A l’ha fàit tut sossì për gnun-e d’àutre nassion. Lor a conòsso nen Soe régole. Laudé Nosgnor!”.
II. Isaìa 61:10-11-62:1-3
La giustissia dont a parlo le Scriture Sante a l’é motobin da pì e ‘d mej ëd lòn che ‘l mond a ciama: “giustissia sossial” o lòn ch’i spetoma ch’an rendo ij tribunaj…
Lascia un commento