La Bibia Piemonteisa – Leture bìbliche për Duminica 6 dë Stèmber 2020 – Dumìnica apress la Pancòsta ch’a fa quindes

Leture bìbliche: Salm 114; Surtìa 14:15-31; Roman 14:1-12; Maté 18:21-35 con le vos ëd Pàul Castlin-a, Massimo Marietta, Marco Moretti, Anin Ferrero, Gianni Marietta

La libertà a l’é ‘l cadò, ël regal, che Nosgnor a dà, an soa misericòrdia, a coj ch’a son dij sò, ch’a-j aparten-o, coma ‘l sò pòpol. Cost cadò a treuva soa prefigurassion ant j’aveniment dl’antica stòria d’Israel e as realisa e dventa vita ant la comunità dij cristian. La libertà che Nosgnor a regala, contut, a l’é pa cola che ‘l mond dij mischërdent a vorìa avèj. As trata ‘d na libertà an comunion con Dé e an armonìa con soe lej, bon-e e giuste. J’at ëd liberassion che Nosgnor a l’avìa fàit per l’Israel antich (coj che la Pasca a sélebra) a j’ero e a son destinà a eduché, anlevé, sò pòpol a col ëstil ed vita ch’a guerna e garantiss la libertà ch’a l’ha arseivù. A son na “scòla ‘d vita”. L’istess a val për la comunità cristian-a, ch’a deuv regulé minca n’aspét ëd soa vita conform a lë spirit dël Crist, lë spirit dl’Evangel ëd la grassia, e an armonìa con la dotrin-a ch’a arsèiv da l’arvelassion bìblica antrega. Sossì a l’é ‘l giuss, l’essensa dle leture bìbliche ‘d costa duminica e che adess andoma a lese.

I.

Lë scritor dël Salm 114 a fà la rievocassion dj’aveniment ëd la Surtìa e dla conquista dla tèra dla promëssa, e a sélebra la regalità ëd Nosgnor Dé an sël pòpol ch’a l’ha grupà a chiel con sò Pat. J’Israelita a cantavo cost Salm a Pasca, përché a fà la dëscrission pròpi dj’aveniment ch’a na fà la comemorassion. Cost Salm a buta ‘dcò an evidensa coma ch’as tratèissa pa d’aveniment ch’a riguardo mach lor, ël pòpol d’Israel, ma ch’a l’han n’importansa ch’a podrìa disse “còsmica”. Costi fàit, an efet, an parlo ‘d lòn che Dé a l’avrìa fàit, a sò temp, per fé rivé sò Fieul Gesù Crist, ël Salvator dël mond, an tra ‘d nojàutri. A l’é chiel, Gesù, “nòstra Pasca”, e j’aveniment ch’a riguardavo l’Israel antich a na son la prefigurassion.

Quand che Israel a l’ha chità l’Egit. “Quand che Israel a l’ha chità l’Egit, quand che la famija ‘d Giacòb a l’ha lassasse darera na nassion forësta, Giuda a l’é dventà Sò santuari, Israel Sò regn. Ël mar a l’ha vardà e a l’é scapà e ‘l fium Giordan a l’é tornà ‘ndarera. Le montagne a sautavo coma ‘d moton e le colin-e tanme d’ bèro. Përchè scapes-tu, ò mar? Përché tornes-tu ‘ndarera, ò fium? Përchè sauteve-ne coma ‘d moton, ò montagne, tanme ‘d bèro ò colin-e? Tërmola, ò tèra, dëdnans a Nosgnor – dëdnans al Dé ‘d Giacòb, ch’a l’ha cambià na ròca ant na gòja d’eva, na dura ròca ant na sorgiss d’eva” (Salm 114).

II.

Pasca a veul dì “passagi”, ël passé d’Israel da la s-ciavensa a la libertà.  J’egissian a l’avrìo vorsù ambarasseje, ampedìne, la scapada con la fòrsa dj’arme…

Për lesi tut. A i’é ëdcò la registrassion da scoté, con la musica! – Leggi tutto. C’è anche l’audio, con la musica!